Stabijs zijn zelfstandig. Sommige mensen noemen het eigenwijs, anderen noemen het koppig of eigenzinnig. Maar in feite is het zelfstandig, en dat is iets dat er bewust is ingefokt. De boeren wilden een hond die zelfstandig kon werken. En die eigenschap hebben de Stabij’s van tegenwoordig nog steeds. Niet erg als je beseft dat het iets is dat bij het ras hoort. Als je ermee om weet te gaan is er niets mis mee. Bij onvoldoende en/of inconsequente begeleiding kan een Stabij zich tot een moeilijke en labiele hond ontwikkelen. Bij een goede begeleiding is een Stabij een geweldig leuke hond en een maatje voor het leven.
Stabijs zijn erg onderzoekend. Een leuke eigenschap, maar tegelijk kunnen ze er ook door in de problemen komen. Over het algemeen verwachten ze dan dat de baas een helpende hand biedt. Let dus altijd op wat een Stabij uitspookt, want door die onderzoekende aard komen ze ook redelijk snel in een lastige positie.
Waaks. Stabijs hangen erg aan hun baas. Dat heeft voordelen, maar zeker ook nadelen. Wie denkt dat zijn Stabij het gaat regelen als er iets aan de hand is komt nogal eens bedrogen uit. Stabijs maken weliswaar veel kabaal als er iets aan de hand is, maar over het algemeen verwachten ze wel dat de baas het verder oplost.
Jachtinstinct. Dat oplossen geldt dan weer niet voor zelfstandig jagen: dat doen ze graag. Omdat dit land verkeer kent is het verstandig dat in goede banen te leiden en heel goed te trainen op het hier komen en in de buurt blijven. Als baas moet je wel leren er rekening mee te houden. Word dan ook niet boos als de hond zelfstandig ongedierte zoekt en opgraaft bijvoorbeeld. En houd er rekening mee dat zoiets lastig af te leren kan zijn. Stabij’s hebben door hun zelfstandige aanleg de neiging vooral dingen te doen waar ze zelf het nut van inzien. En van ongedierte jagen zien nu eenmaal veel Stabij’s het nut, ongeacht of dat in de tuin is of ergens anders.
Opvoeding. De Stabij werkt graag voor zijn baas, maar hij moet eerst weten wie die baas is. De band die hiervoor nodig is, kan ontwikkeld worden door een rustige, vrolijke en afwisselende opvoeding te geven, waarbij consequente aanpak erg belangrijk is. Een harde aanpak is zinloos bij de Stabij: hij zal er volledig door blokkeren en niet meer makkelijk vrijwillig zijn taken uitvoeren. En die vrijwilligheid is nou juist wat de Stabij een leuke en goede huisgenoot maakt! Het is dus zaak daar goed op te letten. Te veel druk is geen goed idee en een goede begeleiding is belangrijk.
Stabij’s zijn op zich makkelijk te motiveren, maar ze blokkeren ook snel als de aanpak niet bij de hond past. De oorzaak hiervoor ligt er vooral in dat de Stabij van oorsprong een hond was die buiten leefde en voor een groot deel zijn eigen gang moest gaan. Hij moest zelfstandig waken en zelfstandig ongedierte verdelgen als dat zo te pas kwam. Dat kon het ras prima, in een tijd dat er nog nauwelijks verkeer was en er weinig invloeden van buitenaf waren. Tegenwoordig is dat anders: er worden aan onze honden veel eisen gesteld en er zijn Stabij’s die daar moeite mee kunnen hebben.
Beweging. Hoewel de Stabij tegenwoordig vooral als huishond wordt gehouden, heeft hij wel degelijk ruim beweging nodig. Maar wat misschien nog wel belangrijker is, is dat de hond een geestelijke uitdaging heeft, en voor dit ras is dat dan vooral een zekere samenwerking met zijn baas. De Stabij heeft het nodig in het dagelijks leven een functie te hebben en dan moet de voorkeur gegeven worden aan iets dat afwisseling biedt.
Kindvriendelijkheid. Stabij’s hebben verder de naam erg kindvriendelijk te zijn. Dat is wel waar, maar een Stabij zal wel degelijk ook zijn eigen grenzen aangeven. En juist doordat het honden zijn die erg aan hun eigen mensen hangen, geven ze die grenzen soms laat aan. Zorg er dus altijd voor dat een Stabij niet in een positie komt waarin hij niet weg kan. Op dat moment zal namelijk ook die lieve en verdraagzame Stabij snauwen. Iets dat natuurlijk voor alle honden geldt, en dus ook voor een Stabij: laat nooit een kind alleen met de hond.